応用言語学から
อยากจะบอกว่าเป็น บล็อกสุดท้ายแล้ววว เย้ๆๆ ถือว่าการทำบล็อกเป็นสิ่งที่เหนื่อยที่สุด และใช้พลังงานเยอะสุดในรายวิชานี้แล้ว แต่พอจะจบก็รู้สึกใจหายไม่น้อยเลย.. อย่างที่ได้บอกมาก่อนว่า ตอนแรกไม่ได้มีความต้องการจะได้เรียนวิชานี้ขนาดนั้น เพราะส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ค่อยถนัดภาษาศาสตร์ แต่ด้วยต้องการที่จะเก็บหน่วยกิต และพอมาดูซิลิบัสของเพื่อนแล้ว รู้สึกว่าเนื้อหาค่อนข้างจะน่าเรียน ดูมีอะไรที่เป็นสกิลมากกว่าที่คิดไว้ แล้วพอมาเรียนรู้สึกได้โอเคมากกก อย่างแรกคืออาจารย์กนกรรณน่ารักมากก อันนี้กำลังใจสำคัญในการเรียนเลย อย่างเนื้อหาทางภาษาศาสตร์ ถ้าไม่มีอาจารย์มาอธิบายอ่านเองคงแย่แน่ ฮ่าๆ แล้วการสอนของอาจารย์หรือพวก task จะอินไปตามทฤษฎีแนวคิด ทำให้เรามองเห็นภาพชัดขึ้น และรู้สึกว่าอะไรเข้าไม่เข้ากับตัวเอง.. การที่อาจารย์ลองให้ทำดูก่อน ค่อยมาสอนหลักการเทคนิค(ที่ดี)ทีหลัง ทำให้รู้สึกว่าจำกว่าปกติเพราะตอนที่ทำครั้งแรกไม่คิดมากก็สมองโล่งไปเลย ฮ่าๆ แต่การที่ได้รับ feedback ย้อนหลังด้วย ทำให้เข้าใจความถูกต้องและความผิดพลาดของตัวเองมากขึ้น พร้อมกับการทำบล็อกก็ถือว่าเป
